Metoda Labana jest metodą gimnastyki twórczej, metodą improwizacji ruchowej, u której podstaw leży naturalna ruchliwość. Pozwala ona na posługiwanie się różnymi formami ruchu i ekspresji, ćwiczeniami muzyczno-ruchowymi, zabawą, tańcem, opowieścią ruchową, scenami dramatycznymi.
Głównym celem poniższych ćwiczeń i zabaw jest rozwijanie pomysłowości i inwencji twórczej w obrębie pięciu generalnych tematów tej metody, jakimi są:
– wyczucie własnego ciała
– wyczucie przestrzeni
– wyczucie ciężaru i czasu
– doskonalenie płynności ruchów
– kształtowanie umiejętności współdziałania z partnerem.
Ciało do ciała
Swobodnie biegamy w dowolnych kierunkach przy muzyce. Na przerwę w muzyce przyjmujemy wspólnie z dzieckiem taką pozycję, aby jedna część ciała stykała się z drugą, np. łokieć wita się z kolanem itd. Na kolejną przerwę zatrzymajcie się i przyjmijcie postać wymyślonej figurki.
Piszemy ciałem
Zamknijcie oczy. Wyobraźcie sobie szlaczek, jaki chcielibyście narysować. Otwórzcie oczy, biegnijcie po tym szlaczku.
Taniec węży
Naśladujemy tańczące węże. Rozwijamy się, wyciągamy, kręcimy tułowiem i głową, syczymy.
Hawajska tancerka
Tańczą ręce, nogi, brzuch, całe ciało.
Rajd samochodowy
Odbywa się rajd samochodowy. Biorą w nim różne samochody, szybkie, wolne, głośne, ciche itp.
Siłacze
Przenosimy nogami lub rękami „ciężkie kamienie”, pojedynczo czy parami.
Rusałki
Tańczymy po „tafli jeziora”. Na przerwę w muzyce zamieniamy się w kamienne posągi.
Polowanie na lisa
Zabawa w gonitwę i ukrycie się zwierzęcia.
Cień
Stoimy w parach. Rodzic lub dziecko jest cieniem. Idziemy tak jak człowiek i jego cień.
Lusterka
W dalszym ciągu stoimy i ćwiczymy w parach. Jedno z pary jest lusterkiem i odbija ruchy, które wykonuje np. nasze dziecko np. myjemy buzię, czeszemy się, wykonujemy różne miny itd.
